O tolerancji słów kilka.

Nie wiem czemu, ale jest to jeden z bardziej wrażliwych tematów. Tak jakby nigdy wcześniej nie było tak, że ludzie mają odmienne zdanie na różne tematy. No ale cóż. Uznałem, że świetnym pomysłem będzie wbicie kija w mrowisko i podzielenie się swoim zdaniem na temat, bo przecież każdego na pewno bardzo to interesuje.

Coś co uwiera mnie jak ta przysłowiowa drzazga pod paznokciem, to kwestia związana z dzisiejszym pojmowaniem tolerancji. Najbardziej wkurwia mnie w tym wszystkim to, że nie możesz być w tym wszystkim neutralny. Nie możesz po prostu powiedzieć: "Spoko, róbcie co chcecie, nie obchodzi mnie to". Nie. Musisz opowiedzieć się po jednej lub drugiej stronie, bo inaczej jesteś "nietolerancyjny". Jak to fajnie kiedyś napisał Sapkowski w jednym z wiedźmińskich opowiadań: "Nie możesz siedzieć okrakiem na płocie. Musisz w końcu spaść na jedną ze stron".

No i teraz może powiem coś bardzo... niepopularnego i wulgarnego, ale moim zdaniem tolerancja to nie jest pozwalanie na wszystko.

A teraz powiem coś jeszcze gorszego.

Moje pojęcie tolerancji to po prostu nie mówienie na głos tego, jakie coś jest zjebane, pomimo tego, że bardzo chcę. Powiedzmy, że jest to jakiś rodzaj akceptacji. No bo, czy ja wykrzykuję potem jakieś groźne hasła, wymalowane wcześniej na wiszących za mną transparentach, głoszących moje niezadowolenie z faktu, że ktoś postępuje nie tak, jak ja uważam za właściwe? No nie. Na tym to mniej więcej według mnie właśnie polega. Ponieważ ludzie są różni, a ile ludzi tyle opinii. I każdy z nas ma jakieś wyrobione zdanie, opinię, pogląd czy schemat zachowania się, które albo sam sobie wyrobił, albo przejął od reszty społeczeństwa i uważa za poprawne i moralnie dobre.

Jednak nie każdy człowiek musi myśleć tak jak my. To, że dla nas kolor czerwony od zarania dziejów jest jedynym poprawnym kolorem, nie oznacza, że osoba, która za poprawny oznacza kolor niebieski myśli źle. Wymienianie się poglądami, dyskusja, poszerzenie perspektyw - jak najbardziej. Ale wzajemne przekonywanie się, że czerwone jest lepsze od niebieskiego lub na odwrót? Bez sensu.

Dlatego też, tak to spłyciłem to określenia "nie mówienia na głos tego, jak coś jest zjebane". Bo gość może myśleć inaczej. Ale to nie moja sprawa. Ja mogę się z tym nie zgadzać. Ale to nie jest równoznaczne z tym, że będę go teraz szkalował, hejtował i na siłę zmuszał do zmiany zdania. Na tym moim zdaniem powinna polegać tolerancja. Na powiedzeniu do gościa, który woli niebieski: "Spoko stary, rozumiem o co ci chodzi, ale to twoja sprawa". Bo przecież facet równie dobrze też może myśleć, że mój pogląd jest zły.

I co, że to, co jest przed "ale" już się nie liczy? Moim zdaniem gówno prawda. Niech gość robi co chce, nie przeszkadza mi to, pomimo, że się z nim nie zgadzam, bo ja zrobiłbym to inaczej, ALE to nie zmienia faktu, że ja absolutnie nie muszę być w to zamieszany, co też ciekawego dzieje się w środowisku osób o innym kolorze skóry, innym wyznaniu, innej orientacji seksualnej itd.

Bo sorry, ale popieranie cudzych poglądów i wspieranie jakiejś akcji nie ma dla mnie nic wspólnego z tolerancją. Wtedy po prostu oznacza to, że myślisz tak samo jak oni, a nie, że pomimo odmiennego zdania ich "tolerujesz". Opowiadasz się po którejś ze stron. I tak to mniej więcej dzisiaj wygląda, niestety. Albo wspierasz, albo chuja wiesz o tolerancji.

Ze skrajności w skrajność. Albo hejtujesz i nienawidzisz, albo wspierasz. Nie da się być po środku.

Cham, prostak, ograniczony kretyn, który gówno wie? Być może tak nazwie mnie nie jedna osoba. Ale naprawdę nie wiem czemu fakt, że koło chuja mi lata cudza odmienność czyni ze mnie osobę nietolerancyjną.


Źródła obrazków:
http://www.christianitas.org/site_media/photos/tolerancja.600px.jpg
https://66.media.tumblr.com/1524379d3532b70be1322451b8690ad9/tumblr_o7t1hux2Px1r3s5n0o1_1280.jpg
https://www.wykop.pl/cdn/c3201142/comment_nj3AIdzpqbS6Mlqf0zSS5A2E7Q1wPA6z,w400.jpg